Stulejka u dorosłych mężczyzn

Problem stulejki nie dotyka wyłącznie niemowląt i małych chłopców. Na ten defekt narządów płciowych cierpią również dorośli mężczyźni.

Stulejką nazywamy przypadłość męskiego prącia, konkretnie - napletka (skóra pokrywająca żołądź), którą jest utrudnione lub zupełnie niemożliwe jego odprowadzanie, spowodowane zwężeniem.

„Ruchomość” napletka (jego odprowadzanie) jest bardzo ważne w utrzymaniu codziennej higieny prącia. Pod napletkiem bowiem gromadzi się tzw.: „mastka” (gęsta, biała, mazista substancja o nieprzyjemnej woni), na którą składają się min.: resztki moczu, spermy.

Zwężenie napletka i niemożność w związku z tym odkrywania żołędzi powoduje, iż to delikatne i podatne na infekcje miejsce jest o wiele rzadziej i mniej dokładnie myte. Usiłowania starannego oczyszczenia tej intymnej okolicy męskiego ciała powodują dyskomfort w postaci bólu. Przekłada się to w efekcie na zwiększone ryzyko powstania stanów zapalnych. Pojawiające się infekcje doprowadzają do pojawienia się obrzęków i zgrubień napletka, które jeszcze mocniej utrudniają proces jego zsuwania, powodując w ostateczności wyjątkowo bolesne, źle gojące się pęknięcia, które pozostawiają nieestetyczne blizny.

Nieleczona stulejka może doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych taki jak:

- zwiększone ryzyko zakażeń układu moczowego

- rak prącia

- choroby przenoszone drogą płciową

Może również wpływać na jakość życia seksualnego mężczyzny - problemów z odbyciem prawidłowego stosunku seksualnego.

Pękający i podatny na zakażenia napletek to również zagrożenie dla zdrowia partnerek panów dotkniętych tą przypadłością - mogą one cierpieć między innymi na nawracające zakażenia dróg moczowych.

Mężczyźni często ignorują problem stulejki. Uważają ją za coś bardzo wstydliwego i udają przed samym sobą, że nie ma problemu. Niestety problem jest i z czasem narasta. Do specjalisty - urologa trafiają dopiero, gdy pojawiają się groźne dla zdrowia powikłania, bądź gdy na silę zaciągnie ich tam partnerka.

Zdiagnozowanie stulejki poprzedza wywiad lekarski, w którym lekarz pyta m.in.: o dolegliwości, jak i ewentualne podjęte próby przeciwdziałania i leczenia stulejki.

W rozpoznaniu przypadłości decydujące jest badanie fizykalne, podczas którego urolog podejmuje próbę zsunięcia napletka. Wykonywane jest również badanie urologiczne, w którym ocenia się stan prącia, jąder, najądrzy, moszny oraz pachwinowych węzłów chłonnych.

Na podstawie przeprowadzonych badań określa się następnie stopień zwężenia napletka, ocenia się zmiany zachodzące w trakcie trwania choroby, jak i stwierdza, czy schorzenie stało się podstawą ewentualnego stanu zapalnego.

W przypadku dorosłych mężczyzn, stulejkę dzielimy na dwie grupy:

- wrodzona

- nabyta

Stulejka wrodzona spowodowana jest nierozpoznaniem i nieleczeniem owej przypadłości w dzieciństwie.

Stulejka nabyta, to efekt przewlekłych stanów zapalnych, zmian alergicznych uwidaczniających się na skórze, chorób skóry (np.: łuszczyca), jak i niewystarczającej higieny.

Stulejka niezależnie od przyczyny może przyjmować następujące postaci:

1. Stulejka zupełna, kiedy zsunięcie napletka nie pozwala na uwidocznienie żołędzi

2.Stulejka niezupełna:

- możliwe jest częściowe odsłonięcie żołędzi

- możliwe jest całkowite odsłonięcie żołędzi w stanie spoczynku prącia

- napletek daje się usunąć całkowicie z żołędzi, nawet w stanie wzwodu, jednak zaciska się w rowku zażołędnym

Poza tym może być widoczne wybrzuszanie się napletka w trakcie oddawania moczu, długie wykapywanie często zakażonego moczu, po oddaniu moczu.

Stulejce może również towarzyszyć zapalenie żołędzi z obrzękiem, wyciek ropy z worka napletkowego, obrzmienie i zaczerwienienie.

Leczenie stulejki zależne jest przede wszystkim od wieku pacjenta i stopnia zaawansowania. W przypadku dorosłych mężczyzn stulejkę leczy się prawie zawsze chirurgicznie poprzez wykonanie plastyki napletka i/lub wędzidełka, jak i przez całkowite obrzezanie.

Podczas zabiegu stosuje się zazwyczaj znieczulenie miejscowe, wykonuje się go w procedurze jednodniowej, trwa 30 minut.

Opatrunek założony pacjentowi nie powinien sprawiać żadnego dyskomfortu. Zaleca się noszenie specjalnej bielizny (elastycznych bokserek, które będą utrzymywać prącie w odpowiedniej pozycji).

Po operacji może pojawić się m.in.: ból, swędzenie, opuchlizna. Jak w przypadku każdego zabiegu operacyjnego trzeba się liczyć z ryzykiem wystąpienia powikłań. Najczęściej jest to krwawienie, występuje u około 0,6% pacjentów. Pojawia się ono na skutek nieprawidłowego zdejmowania opatrunku, bądź silnej erekcji.

Do innych powikłań zaliczamy m.in.: krwiak, obrzęk, uraz cewki, ból, zrosty pooperacyjne.

Powrót do aktywności zawodowej zalecany jest po okresie 2 - 3 dni w przypadku pracy biurowej, a 7 dni, gdy jest to praca fizyczna. Należy unikać aktywności fizycznej przez okres 3 tygodni. Jeżeli chodzi o kontakty seksualne, to wskazane jest zaprzestać ich na okres 4 - 6 tygodni.

Panowie, nie ma co się bać wizyty u lekarza - stulejka jest w pełni wyleczalna.

Źródła: http://www.tourmedica.pl/zabiegi/leczenie-stulejki-chirurgiczne/ „Urologia” 9 wydanie Campbell - Walsh